Heaven
Het toongaangevende magazine Heaven besteedde zelfs in hun maart-/aprilnummer aandacht aan onze plaat! De tekst van deze review staat begrijpelijkerwijs niet online, vandaar hieronder een afbeelding.
Dank JOOP VAN ROSSEM!
Festivalinfo.nl
Net als je denkt dat de mooie recensies een beetje opdrogen, komt er weer eentje bovendrijven, deze komt van Festivalinfo.nl:
Dat de Rotterdamse band Seven Stars Over Sicily iets met de zee heeft, is wel duidelijk. De prachtige albumhoes (Storm op het meer van Galilea [1695] van Ludolf Backhuysen) maakt je hier al direct bewust van. Het schilderij laat de apostelen zien die Jezus hebben gewekt, zodat Hij het water en de wind tot bedaren kan dwingen. Was Hij er ook maar geweest voor de bemanning van “De Warnow”, het schip dat in 2013 halverwege de oversteek van Schotland naar Noorwegen verging. Hierop zaten een aantal muzikanten die een droom hadden om gezamenlijk het Noorderlicht te zien.
Zanger en tekstschrijver van de band, Daniel Blokker, was bevriend met een aantal opvarenden die bij deze overtocht het leven lieten. In hun herinnering schreef hij samen met Jeroen Wessels (gitaar, theremin, cello) het nummer ‘The Lightseekers’. Het vormt het hart van hun tweede album The Endless Sea. Blokker weet met een aantal tekstregels de sfeer van de fatale bemanning heel goed weer te geven, alsof hij er zelf bij was (“We left the seasick/…/ We were hungry for more /beyond the point of no return /…/Northern lights keep calling /…/But there ain’t no light at the bottom of the sea”). Het feit dat de band er op hun website een pagina met uitleg aan wijdt, spreekt boekdelen.
Het andere nummer dat opvalt is ‘Coldness Within’, geschreven aan boord van ”De Noor”, het (woon)schip van Wessels. Het melancholische lied over mislukte liefdes en het onvermogen om ooit nog onbevangen een relatie aan te kunnen gaan, raakt door de samenzang van Blokker en Janine van Osta een gevoelige snaar. Wordt er nog begonnen met liefdes instructies (“Put your lover on a pedestal”), het eindigt alsnog tragisch (“When I look into your eyes, there is a coldness within”). Het verbaast niet dat het nummer geschreven is met enige wijn in de man, terwijl de regen neerkletterde op een heen en weer slingerend schip.
Als je dit zo leest, zou je kunnen denken dat de overige acht nummers op het album een stuk minder goed zijn. Dat is ten dele ook zo. De band weet, ondanks hun beperkingen, samen de koers vast te houden. Zo wordt het drumwerk van Robin Eggers zo simpel mogelijk gehouden. De oppervlakkige stem van Blokker wordt door gastvocalen bijgestaan, zoals door Merle Sibbel die op ‘Across The Borderlines’ voor een prachtige filmische afsluiter zorgt. Het zijn de toetsen van Robert Giesselbach (met name op ‘Million Dollar Hoax’) en de orkestraties van The Promised Land Ensemble die zorgen dat de band niet ten onder gaat. Al is het samenspel tussen de viool van Anne Bakker; de gitaar van Conrad Freling en de basgitaar van Roger Groen op het intro van ‘The Loner & The Lifeguard’ om van te smullen.
De ’southern gothic’, of zoals zij zelf zeggen ‘maritime noir’, die Seven Stars Over Sicilly op hun tweede album laat horen werkt aanstekelijk. Liefhebbers van onder andere Nick Cave en Tindersticks, die met melancholische muziek kleine verhaaltjes tot leven brengen, zullen hiervan kunnen genieten. Opzetten betekent afluisteren.
HENDRIK GOOS
Keys and Chords
Ook in het nieuwe jaar gaan de fijne recensies gewoon door, hier eentje van Keys and Chords:
Tweede album van Rotterdammers met een voorliefde voor ‘southern gothic’. Als hun zwalpend bootje maar een naam heeft. Je kan de songs op ‘The Endless Sea’ makkelijk opdelen: chamberfolk, americana, dark wave. In die volgorde verrassen de Nederlanders met aanstekelijke songs. Zanger Daniel Blokker laat zich op ‘Ghost Dancer’ (en volgende) begeleiden op een melancholische viool, een beetje zoals Bob Dylan tijdens zijn Sara-periode. Een meeslepende sound die in ‘The Loner…’ even explodeert, aangevuld wordt met heldere keys, en dan zacht eindigt met ‘face down in the sand’. Niet al te vrolijk einde, een handelsmerk van Seven Stars Over Sicily. Bizarre groepsnaam? Wel, surf eens naar singer-songwriter John Terlazzo, die toestemming gaf tot het gebruik. Helder gitaarwerk in ‘Secret Lullaby’ luidt het americana/rock gedeelte in, met ‘Coldness Within’ als single hoogtepunt in duet met zangeres Janine van Osta. Dramatiek regent af van ‘The Lightseekers’, een dark ‘Nick Cave’-achtige song. Met nog steeds het pakkende vioolspel van de onmisbare Anne Bakker. De populaire Netflix reeks Peaky Blinders had evengoed ‘Strange Infatuation’ kunnen gebruiken, donker en industrieel met distortion en experimenteel gescheur. Terug in de jaren ’80, net als ‘Pictures of Anguish’.
The Endless Sea is eigenlijk een heel alternatief en eclectisch album dat de Rotterdammers alle eer aan doet. Slotsong en duet ‘Across The Borderlines’ vat alles muzikaal samen. Prachtig werk!
One of the most promising bands of The Netherlands: creative, unpredictable and compelling. Let yourself be carried over the turbulent seas.
Marino Serdons
M-Podia
Het blijft maar mooie recensies regenen, deze is van M-Podia.nl
Seven Stars Over Sicily is een Nationaal product; de band die Rotterdam als “homebase” heeft, bracht onlangs hun tweede volwaardige album The Endless Sea uit.
De zeskoppige band heeft de afgelopen jaren een live-reputatie opgebouwd in en rondom onze grote havenstad en bracht eerder al een EP en And Here Comes The Night als debuutalbum uit. Als je wat speurwerk doet lees je terug dat hun stijl wel eens wordt omschreven als ’maritime noir’ of ‘ocean disco’; vooral het “noire” kan deze recensent wel plaatsen na het luisteren van dit album want de duisternis en melancholie zijn op The Endless Sea nadrukkelijk aanwezig.
Mooi gitaarwerk en een authentiek stemgeluid
Ook bij dit nieuwe album van de Rotterdamse formatie is het advies om het album echt te beluisteren en niet als achergrondwerkje te gebruiken tijdens een gesprek over koetjes en kalfjes. Zonder iemand tekort te doen is het vooral het gitaarwerk van Jeroen Wessels en Conrad Freling in combinatie met het authentieke stemgeluid van Blokker dat er voor zorgt dat er die donkere, wat melancholieke en soms dreigende sfeer je kamer in komt waaien. Het eerste deel van het album kent een knappe opbouw; het ingetogen ‘Ghostdancer’, waar de dramatiek in de stem van Blokker doorklinkt, het door de strijkers ongekend spannende ‘The Loner & The Lifeguard’ en ‘Million Dollar Hoax’ waar onder leiding van drummer Van Wees het ritme opgeschroefd wordt.
Stemmige strijkersarrangementen zijn mede bepalend
Bij een aantal tracks op dit nieuwe album kruipt de band richting de Rock (Noir?) zoals bij ‘Secret Lullaby’ waar stevig drumwerk en scherpe gitaren een mooi contrast vormen met de wat lijzige stem van Blokker. Ook ‘New York City’ kent een fijne uptempobeat en met opzwepende ‘Pictures Of Anguish’ schakelt de band door naar de hoogste versnelling op deze plaat. Misschien wel het meest opvallend en bepalend voor de klankkleur is het gebruik van de vele strijkers die we op het merendeel van de nummers terug horen. Nummers als ‘Lightseekers’ en ‘Strange Infatuation‘ geven me het gevoel alsof ik me ergens in de broeierige woestijn in één van de zuidelijke staten van de VS bevind; fraai gitaarwerk zorgt ook hier en met name ook weer voor dat onheilspellende karakter want dat hangt als een donkere deken over de gehele plaat. De afsluiter ‘Across The Borderlines’ horen we naast Merle ‘Mone’ Sibbel. Het nummer begin als een pianoballad maar gaandeweg vallen drums en strijkers in en ook nu lukt het de band weer om dat onheilspellende vast te houden.
Eindoordeel
The Endless Sea is een meer dan geslaagd album geworden dat inderdaad niet zomaar in een muzikaal hokje geplaatst kan worden. De band bewijst wederom veelzijdig te zijn en de nummers neigen soms een wat filmisch karakter te krijgen zonder dat het in de weg zit. Na enkele luisterbeurten kunnen we niet anders concluderen dat dit een album is dat ondanks de donkere randjes steeds vaker opgloeit. Veel luisterplezier.
Bluestownmusic
Deze recensie komt van Bluestownmusic.nl
Na een EP en het debuutalbum ‘Here Comes The Night’ (2018) is de Rotterdamse band Seven Stars Over Sicily toe aan hun tweede album.
Een album, dat werd opgenomen in Sven Hammond’s Marmalade studio en de Soundport studio.
De band werd al meerdere malen vergeleken met de band Calexico en daar kan ik in mee gaan. Ook Seven Stars Over Sicily houdt zich bezig met zeer stemmige, en vaak ook donkere, Americana.
De band bestaat uit Daniel Blokker (zang), Conrad Freling (gitaar, piano, zang), Jeroen Wessels (gitaar, theremin, cello), Robert Giesselbach (keyboards), Roger Groen (bas, zang), Steven van Wees (drums) en live drummer Robin Eggers.
Het Calexico sfeertje is gelijk al te horen in de opener van het album Ghostdancer. Een mystiek zwevend nummer met de luie doorleefde zang van Daniel Blokker en stemmige strijkers.
The Loner & The Lifeguard opent met smartelijk galmend Twin Peaks gitaarwerk en gaat over in een broeierig deinend nummer met de constant aanwezige snijdend huilende gitaar, viool en cello.
Million Dollar Hoax is dromerig en klinkt door de zang als een Beatles/Steve Harley-achtige zacht groovende mix. Secret Lullaby gaat iets meer de kant van de psychedelica op waarbij je moet denken aan het geluid van The Church of de vroege Pink Floyd.
Janine van Osta is als zangeres te horen in het broeierig bonkende Coldness Within met fraai bluesy slidegitaarspel. In het hoekig pompende New York City worden rauw snijdende gedeeltes afgewisseld met Nits-achtige melodielijnen. Dat Nits geluid wordt in het statig deinende The Lightseekers vermengd met Leonard Cohen en Calexico invloeden.
Strange Infatuation klinkt grimmig op zijn Nick Cave’s. Ook Pictures Of Anguish heeft een grimmig rockend geluid met bijtend en galmend gitaarwerk.
Merle Sibbel levert vocale bijstand in de afsluiter van het album, de donkere ballad Across The Borderlines.
Het tweede album van Seven Stars Over Sicily klinkt broeierig, donker en daardoor zeer betoverend.
PETER MARINUS
Maxazine / BarnOwlBlues
Deze recensie komt van Maxazine.nl en Barnowlblues.nl
Seven Stars Over Sicily is een Rotterdamse band, die in en rond deze stad al flink aan de weg timmert. In 2015 verscheen een EP, drie jaar later gevolgd door het eerste volwaardige album. Deze wordt nu opgevolgd door hun tweede album, getiteld ‘The Endless Sea’. En met de zee hebben de Rotterdammers ongetwijfeld iets. Hun muziek catalogiseren zij zelf als maritime noir en noemen het ook wel ocean disco. Oh well, what’s in a name? Ikzelf waag me er niet eens aan om het in een bepaald laatje onder te brengen.
De band bestaat uit Daniël Blokker (zang), Robin Eggers (drums), Conrad Freling (gitaar, zang), Robert Giesselbach (toetsen), Roger Groen (bas) en Jeroen Wessels (gitaar, theremin). Blokker is grotendeels verantwoordelijk voor de teksten; de muziek is van Freling en Wessels. Eerlijk gezegd had ik een paar luistersessies nodig om een recensie te schrijven. Niet omdat de muziek niet om aan te horen of niet door te komen is. Integendeel, wat dat betreft zit het wel goed. Vaak was het de zwaarmoedigheid en somberheid, die hiervoor de oorzaak waren. Vooral natuurlijk als je de nummers goed wilt beluisteren en ze niet als muzikaal behang op de achtergrond opzet.
Nummers ‘The Loner & The Lifeguard’ en ‘Lightseekers’ zijn daar m.i. goede voorbeelden van. Waar ik dan wel weer vrolijk van wordt is dat het prima nummers zijn en er meer dan uitstekend wordt gemusiceerd. Bijzondere vermelding verdienen het samenspel tussen slidegitaar en viool in met Janine van Osta gezongen duet ‘Coldness Within’ en het vlotte ‘Pictures Of Anguish’. Aanrader. (8/10) (eigen beheer)
ERIC CAMPFENS
Lust For Life
En een mooie review met 4 sterren in Lust For Life Magazine #115, op papier!
Klik op de foto voor een vergroting.
Written In Music
En weer een recensie, deze is van Written In Music.
Enkele jaren geleden was er al een epeetje en in 2018 een volwaardige langspeler. And Here Comes The night toonde een avontuurlijk en gevarieerd repertoire met een tomeloze fascinatie voor de Amerikaanse muzikale erfenis. De Rotterdamse band bouwde vooral in de plaatselijke underground-scene een behoorlijke live reputatie op en nu is er nieuw werk uit.
De verhalen van Daniël Blokker steunen op de door de gitaartandem Conrad Freling en Jeroen Wessels aangeleverde muzikale structuren die verder uitgewerkt met toetsenwerk van Robert Giesselbach en de ritmesecties met Robin Eggers en Roger Groen. Giesselbach en bassist Roger Groen verzorgden productie en mix van The Endless Sea.
Het is een avontuurlijke overtocht geworden, weliswaar overdag maar in woelig water met vaak donkere wolken die schaarse zonnestralen verduisteren. De duistere expressieve, ingehouden zang van Blokker herinnert bij momenten aan Stuart Staples van Tindersticks en sleept je mee met sombere bespiegelingen in Ghostdancer en The Loner & The Lifeguard, een spannend opgebouwd epos op wervelende toetsen. Het aanvullend strijkerswerk versterkt nog het dramatisch spanningsveld en het zwaarmoedige gevoel dat je al bekruipt bij het bekijken van de cover, een uit de zeventiende eeuw daterend onstuimig zeezicht van Ludolf Backhuysen.
Diep brommende bas en energieke percussie en snedige gitaren sturen Secret Lullaby aan. Slidegitaar en viool bepalen de toon van Coldness Within, een meeslepend duet met Janine van Osta. The Lightseekers klinkt al even onheilspellend als het met zwaar aangezet en vervormd snarenwerk geïnjecteerde Strange Infatuation of het opzwepende Pictures Of Anguish.
Van de afsluiter Across The Borderlines, een samen met Merle ‘Mone’ Sibbel gezongen pianoballade met strijkersensemble op de achtergrond word je evenmin vrolijk maar beklijft meteen. De beluistering van het donkere, mysterieuze The Endless Sea laat je niet onberoerd achter.
CIS VAN LOOY
Rootstime.be
Er is al een recensie binnen van The Endless Sea! Met dank aan Rootstime.be
‘Seven Stars Over Sicily’ is de wat mysterieus aandoende naam van een zeskoppige band uit Rotterdam die is samengesteld uit zanger Daniël Blokker, gitaristen Conrad Freling en Jeroen Wessels, bassist Roger Groen, keyboardsspeler Robert Giesselbach en drummer Steven van Wees. Ook de nummers die ze hebben opgenomen op hun album “The Endless Sea”, de opvolger van debuutplaat “And Here Comes The Night” uit 2018, beschikken over een mysterieuze gloed en zijn eerder soundscapes waarop gastmuzikanten klanken van violen en andere strijkinstrumenten toevoegen aan het geluid van de band.
De plaat herbergt tien nummers en enkele daarvan doen bij ons gelijkenissen opduiken met de muziek van een band als ‘Tindersticks’ in een aantal tracks en met de sound van een groep als ‘Beach House’ in andere liedjes. Oordeelt u vooral zelf via het beluisteren van de twee nummers op de bijgesloten video’s van de singles “Coldness Within” met vrouwelijke zang van Janine van Osta en “Ghostdancer”, een visuele bloemlezing van schilderijen die gemaakt werden door de broer van leadzanger Daniel Blokker.
Zelf omschrijft de band hun muziek als ‘maritime noir’ en ook wel als ‘ocean disco’, twee definities die we ook wel menen te kunnen herkennen in nummers als “The Loner & The Lifeguard”, “Secret Lullaby”, “Strange Infatuation” en slottrack “Across The Borderlines” waarbij Merle ‘Mone’ Sibbel meezingt of bij de onder begeleiding van een uptempobeat gebrachte songs “New York City” en “Pictures Of Anguish”. Het is toch wel even wennen aan het geluid van ‘Seven Stars Over Sicily’ maar een paar keer geconcentreerd luisteren naar het album “The Endless Sea” zal u toch wel overtuigen van het muzikale talent van deze Rotterdamse formatie.
Gitarist
Altcountryforum
Bij voorganger “And Here Comes the Night” van de Rotterdamse formatie Seven Stars Over Sicily schreef ik dat het lastig beoordelen is als je anders naar de muziek luistert. Puur vanwege het feit dat je contact hebt met de muzikanten en die niet hebt leren kennen zoals ik andere muzikanten heb leren kennen. Muziekliefhebbers die zelf ook muziek maken. Toffe hobby. Maar eens live zien en horen: klinkt eigenlijk best lekker allemaal en dan een debuutalbum opnemen dat helemaal zo beroerd niet klinkt. En dan toch beoordelen op een site als Musicmeter. Dat is een andere weg dan een artiest complimenteren met een album en er dan vervolgens contact mee blijven houden.
Dan komt er een tweede album en dan blijft hetzelfde ‘probleem’ staan. Het is toch net een andere beleving. Toch heb ik geprobeerd dit achterwege te laten en zo neutraal mogelijk te luisteren, wetende dat de voorganger gewoon een uitstekend album was. Want dat is nu een extra bijkomstigheid. Er kan vergeleken worden. Is het een stap vooruit of juist terug?!
Laat ik beginnen te zeggen dat “The Endless Sea” een stap vooruit is. Pluspunt voor mij is dat hierop een stijl wordt gehanteerd waar ik mezelf al vaak kan vinden. Zo hoor ik in The Loner and the Lifeguard en The Lightseekers invloeden van Marc Almond, maar dan wel met het rocktintje zoals ik het hoor bij donkere bands als Tindersticks of stadsgenoten The Bullfight.
Als de viool een hoofdrol krijgt in de muziek heb je mij sowieso al snel te pakken en dat is hier al niet anders.
Op “The Endless Sea” hoor ik heel veel waarvan ik denk: hé, dat komt me bekend voor, of dat voelt vertrouwd. Daarmee kan ik voorzichtig de conclusie trekken dat we hier niet hoeven te zijn voor een flinke portie originaliteit, maar dat zoek ik sowieso al lang niet meer. Zolang ik maar muziek hoor die me raakt, ontroert, pleziert of wat dan ook en dat doet Seven Stars Over Sicily hier zeer zeker.
Ik vind dat er een zeer aangename flow hangt op dit album en een nummer als Million Dollar Hoax weet me wel te raken.
Daniel lijkt op dit album wat ontspannender te zingen, minder geforceerd. Het is wel een stijl waar je een beetje tegen moet kunnen denk ik. Heel soms vind ik het zelf ook wel eens lastig om naar te luisteren en op andere momenten heb ik daar geen last van. Gek genoeg past hij wel weer in een lange rij zangers die tegen de randjes schuren en die ik toch enorm waardeer. En zijn zang mengt wonderbaarlijk mooi met die van Janine van Osta (dat smaakt naar meer!).
“The Endless Sea” is een aanrader voor liefhebbers van wat donkere pop-rock muziek. Denk aan Tindersticks, Madrugada enzovoort, en bevat een aantal sterke tracks (mag ik Strange Infatuation ook nog even noemen?!)
Kom maar op met dat optreden in Rotterdam. Ik heb er zin in!
Een album dat de nacht voorspelt
En hier recensie nummer twee! Dank aan Popunie.
Het eerste volledige studioalbum van psychedelische folkband Seven Stars Over Sicily, genaamd And Here Comes The Night, belooft een duistere en meeslepende ervaring te worden. Mijn eerste indruk van de cd is positief, de cover art ziet er perfect verzorgd uit: een kunstwerk van Inge Aanstoot bestaande uit donkergroene en donkerblauwe tinten die de toon zetten voor een album dat de nacht voorspelt.
Het openingsnummer, Undertow, bouwt dan ook verder op de sfeer die Inge Aanstoot heeft gecreëerd. Het nummer heeft een vrij lange duistere intro die eindigt met de meeslepende stem van zanger Daniel Blokker, een mooie stem die zeker bij een psychedelische folkband past. Na het ietwat trage nummer, brengt Smokin’ Gun net iets meer pit met zijn hardere intro en meer spanningsopbouw. Het album heeft een grotesk, bijna dramatisch effect.
Dat drama trekt door in Can I Make You Cry en Sorrowful Lady, waar de psychedelische invloeden uitspringen en veel gebruik wordt gemaakt van duistere songteksten. In Sorrowful Lady komen ook de folkinvloeden naar voren, waar de ietwat vrolijke folkdeuntjes contrast bieden aan het dramatisch effect van de psychedelische rock. Een interessante combinatie die goed werkt.
Alone Again springt eruit als het iets hardere, rauwere maar tegelijkertijd verleidende nummer. Het heeft meer opbouw dan de rest van de nummers, het bouwt namelijk op naar een muzikaal spektakel met snijdende gitaren en eindigt in stilte. Daar komt gauw More Than A Million Times achteraan: een song met een swingend intro, mede mogelijk gemaakt door een stel blazers, een nummer waar je bijna spontaan de tango op gaat dansen. Erg tof.
Shooting Star lijkt ons weer in rustiger vaarwater doen verkeren, maar niets is minder waar: Shooting Star heeft namelijk ook een fijn stukje snijdende gitaren voor de luisteraar, en een stukje intense psychedelica. Black Raven is misschien wel het meest duistere nummer van album, zoals de titel van het nummer ook suggereert. Het ontvouwt zich van een zwaar psychedelisch nummer tot een ware hard psychedelische rocksong.
From Your Lips geldt als een waardige afsluiter voor And Here Comes The Night en laat goed horen wat de band kan. Al met al biedt Seven Stars Over Sicily met dit album een professioneel, duister en zwaar psychedelisch album. Hier en daar een folkelement en een zwaar meeslepend, grotesk en dramatisch effect – op een positieve manier natuurlijk.
ROMY ROOMANS
Met je ogen dicht geteletransporteerd ergens naar ‘t wilde westen waar een gier je op de voet volgt
De eerste recensie is binnen! Dank aan Muzine.nl.
Zanger Daniel Blokker zingt zo lijzig en slepend in openingsnummer Untertow dat je je bijna willoos meegesleept voelt door de stroming. Seven Stars Over Sicily trakteert ons op een ambitieus klinkend nieuw album And Here Comes The Night. De band met stevige wortels in de Rotterdamse underground-scene leeft z’n fascinatie voor Amerikaanse rock uit in negen doorwrochte composities die mooi zijn vastgelegd met een brede instrumentatie. De productie en mix van Theo Olsthoorn weet al die sounds tot hun recht te laten komen in wat bijeen bij vlagen een indrukwekkende stevige geluidsmuur vormt.
Prima samenzang, prettige gitaarpartijen vol melodielijnen en een sterke ritmesectie voeren de nummers onberispelijk uit. De wat hese ruwe stem van Blokker past goed in de rock met psychedelische tintjes die je met je ogen dicht zo teletransporteert naar ergens in het wilde westen van de VS waar een gier je boven je hoofd op de voet volgt. Knap werk!
WIM DU MORTIER